DNA test voor haarverlies

Alopecia is een zeer complexe, polygene, auto-immuunziekte die zowel mannen als vrouwen treft, ongeacht hun leeftijd. Moderne technieken voor het in kaart brengen van genen hebben aangetoond dat 5 kleine genregio’s verband houden met kaalheid. Deze bevindingen kunnen, als ze door een ervaren arts worden geëvalueerd, iemand helpen om een genetische aanleg voor alopecia vast te stellen, zelfs voordat dunner wordend of terugwijkend haar zichtbaar wordt.

Om iemands genetische aanleg te testen, wordt genotypering van de 5 genregio’s uitgevoerd door genetisch materiaal van de persoon in kwestie te verkrijgen. De kaalheid DNA-test identificeert de genetische varianten die geassocieerd worden met haarverlies aandoeningen, zoals alopecia androgenetica of kaalheid met een mannelijk patroon, en detecteert de kans op haaruitval. Het is een eenvoudige en vrijwel pijnloze test, waarvoor slechts een druppel bloed van de patiënt nodig is, bewaard in speciale afnamesystement.

Een van de meest uitgesproken morfologische kenmerken van haar is de kleur en vooral het verlies ervan, het zogenaamde grijs worden. Over het algemeen komt grijs haar in de loop van de tijd vaker voor. Toch stellen we vast dat jonge mensen, ongeacht hun geslacht, een aanzienlijk aantal grijze haren vertonen. Naast eventuele omgevingsfactoren die kunnen bijdragen aan dit fenomeen, zoals intense stressvolle gebeurtenissen, bestaat er ook een genetische aanleg.

Na studies van genetisch materiaal in kaart te hebben gebracht, hebben wetenschappelijke teams in het buitenland het gen gevonden dat verantwoordelijk is. Het gen is IRF4 en specifiek de rs-mutatie 12203592. Dit gen codeert voor een enzym dat betrokken is bij de synthese van melanine en daarom leiden mutaties die de expressie ervan beïnvloeden tot een vroegtijdige vermindering van de synthese en het verschijnen van het fenotype grijs haar. Detectie van deze mutatie wordt uitgevoerd door real-time PCR van een kleine hoeveelheid biologisch materiaal, dat pijnloos wordt verzameld in speciale kaarten voor overdracht en isolatie van het genetisch materiaal.

Een baard is een van de belangrijkste mannelijke kenmerken. Dichte baarden zijn de laatste jaren bijzonder populair onder de mannelijke bevolking. Maar waarom hebben sommige mensen een sterkere haargroei in het gezicht dan anderen?

Dankzij deze test is het nu mogelijk om het gen dat betrokken is bij de groei van gezichtshaar te controleren, waardoor we de neiging om gezichtshaar te laten groeien kunnen voorspellen, zonder te hoeven vertrouwen op de mogelijkheid dat het uiterlijk na verloop van tijd verbetert. Het gen dat verantwoordelijk is voor de dikte van de baardgroei is EDAR. Met name rs365060 is een variant van het EDAR-gen die sterk geassocieerd is met haardikte en -groei. Bovendien is uit talrijke studies bekend dat dit gen net zo weinig heeft bijgedragen aan het proces van natuurlijke selectie in de menselijke evolutie als dat het betrokken is bij een van de meest intense morfologische kenmerken van mannen, dat met tussenpozen in verband wordt gebracht met mannelijkheid.

De detectie van deze variant is mogelijk met Real-Time PCR via een eenvoudige en vrijwel pijnloze test waarvoor slechts een druppel bloed van de patiënt nodig is, bewaard in speciale afnamesystemen.

Wenkbrauwen zijn van groot belang voor het gezicht van een man of vrouw omdat ze hun uiterlijk sterk beïnvloeden. Maar welke factor bepaalt hun dikte en vorm?

Het gen dat in verband wordt gebracht met de vorm en dichtheid van wenkbrauwen is FOXL2 en zijn polymorfisme, rs112458845. Dit gen codeert een eiwit dat bindt aan het DNA en het komt onder andere tot expressie in de gezichtsspierweefsels. Aanvullend onderzoek, maar nog niet bewezen, wijst op een mogelijke correlatie met de dichtheid van de oogleden. De detectie van deze variant is mogelijk met Real-Time PCR via een eenvoudige en vrijwel pijnloze test waarvoor slechts een druppel bloed van de patiënt nodig is, bewaard in speciale afnamesystemen.