De diagnose moet altijd worden uitgevoerd door een gekwalificeerd dermatoloog. Sleutelelementen bij de diagnose van androgenetische alopecia zijn de voorgeschiedenis vanaf de puberteit, het geleidelijk dunner worden in specifieke zone’s en de familiegeschiedenis met betrekking tot haaruitval en alopecia. Bij Advanced Hair Clinics wordt haaruitval vastgesteld of bevestigd met een trichogram, met behulp van een speciale microcamera en software.
Voor de diagnostische fotografische beeldvorming en digitale analyse maken we gebruik van de "Follysis" software, één van de meest uitgebreide en nauwkeurige hulpmiddelen voor de diagnose van haarverlies en voor het controleren van de respons op de behandeling, met nauwkeurige metingen van de haardichtheid en zelfs de diameter van de haarfollikels in elk zone. Bepaalde gevallen van haarverlies, zoals alopecia areata of cicatriciale alopecia, vereisen mogelijk speciale bloedtesten (hormonologische tests, ijzer, vitamines, mineralen, enz.) of een huidbiopsie (punchbiopsie) voor een differentiële diagnose.
Onder de levenscyclus van haar wordt verstaan: de anagene fase (waarin de haargroei plaatsvindt), de catagene fase (waarin het haar stopt met groeien en loskomt van de wortel), de telogene fase (afstoten). Haarverlies treedt op wanneer de duur van de anagene fase korter wordt en de haren snel overgaan in de telogene fase (telogeen haarverlies of telogeen effluvium). In dit geval is het haarverlies diffuus, d.w.z. niet in éé nbepaald zone, maar verspreid over de hele hoofdhuid, waardoor de haardichtheid wordt verminderd en de haarlokken dunner worden. Deze vorm van haarverlies kan optreden na de bevalling, als gevolg van chronische infecties of na toediening van bepaalde medicijnen.
Andere gevallen van haarverlies zijn te wijten aan ziekten van de hoofdhuid, zoals schimmelinfecties, folliculitis en andere ontstekingen. Haaruitval kan ook worden veroorzaakt door een slechte werking van de schildklier (hypothyreoïdie, hyperthyreoïdie) en bij hyperparathyreoïdie en andere chronische ziekten. Haaruitval treedt ook op na chemotherapie, bestralingstherapie en bepaalde medicijnen, en bij een aantal chronische ziekten. In deze situaties neemt het haarverlies af na het identificeren en elimineren van de oorzaak.
Vooral bij vrouwen kunnen grote hormonale veranderingen zoals zwangerschap, borstvoeding, menstruatiestoornissen, polycysteus ovariumsyndroom, menopauze, enz. leiden tot ernstig haarverlies dat in de meeste gevallen omkeerbaar is. Plaatselijk haarverlies van doorgaans permanente aard kan optreden bij traumatische alopecia, veroorzaakt door verwondingen of brandwonden aan de hoofdhuid, het gezicht of het lichaam.
Volledig haarverlies in specifieke zone’s wordt waargenomen bij alopecia areata (kaalheid) en bij littekens (cicatricial alopecia), zoals hoofdhuidletsels of brandwonden. Haarverlies en het ontstaan van cicatriciale plekken worden tevens bemerkt bij folliculaire lichen planus en lupus erythematosus. Kenmerkend voor deze pathologische vormen van haarverlies is dat ze elke zone van de hoofdhuid kunnen aantasten, zelfs de constante haargroeizone, en zich op een grillige en onvoorspelbare manier kunnen ontwikkelen.
Deze aandoeningen kunnen lokaal, kleinschalig en relatief stabiel zijn, maar kunnen in zeldzame gevallen een algehele vorm aannemen; in sommige gevallen van alopecia areata kan volledig haarverlies optreden, niet alleen op de hoofdhuid, maar ook op het gezicht, de wimpers of zelfs op het hele lichaam. De gevallen van pathologisch haarverlies zijn veel zeldzamer dan androgenetische alopecia en vormen minder dan 10% van alle gevallen van alopecia.
Belangrijke oorzaken van haaruitval in onze modern tijden zijn een stressvol leven en intense emoties, blootstelling aan een stoffige en vervuilde omgeving, overmatige blootstelling aan UV-straling van de zon, veelvuldig contact met zee of water met chloor.
Ondervoeding kan haarverlies verergeren, omdat een gebrek aan eiwitten, vitamines en mineralen zoals ijzer of zink het probleem verergert. Een goed dieet met eiwitten en ijzer kan haaruitval ongedaan maken.
Overmatig naar achteren trekken van het haar door verschillende kappers en door stylingprocessen (bijv. paardenstaarten, extensies, etc.) zijn ook een oorzaak voor haarverlies.