Haarverlies Bij Mannen

Androgenetische alopecia of kaalheid bij mannen is de meest voorkomende vorm van haarverlies, goed voor 95% van de gevallen.

Hoewel er een groot aantal oorzaken zijn waarom iemand haarverlies kan vertonen, zoals chronische ziekten, huidaandoeningen, reacties op bepaalde medicijnen, seizoensgebondenheid, stress, ondervoeding, milieuvervuiling en andere aspecten van het moderne leven, is het grootste percentage van haarverlies bij mannen het gevolg aan erfelijkheid.

De geschatte graad van overerving van haarverlies bij mannen is 81%. Dit betekent dat genetische factoren meer bijdragen aan het risico op mannelijke kaalheid dan milieu factoren. Erfelijke aanleg is de meest belangrijke factor voor haarverlies bij mannen, aangezien de genen grotendeels bepalen of een man haarverlies zal vertonen, de leeftijd waarop het begint, het patroon en de mate van vooruitgang

Androgenetische Alopecia

Erfelijkheid

plastisch chirurg dr anastasios vekris quote - Haarverlies bij mannen

Met betrekking tot androgenetische alopecia zijn er sterke aanwijzingen dat het patroon en de snelheid van ontwikkeling bij elke man een erfelijke achtergrond hebben.

Dr. Anastasios Vekris, Plastisch Chirurg
Wetenschappelijk Directeur Advanced Hair Clinics

Curriculum

Mannelijk Haarverlies

Het meest voorkomende patroon van androgenetische alopecia is de verdunning aan het voorhoofd (frontaal) en in de slapen (temporal), met de neiging om zich tot de kruin van het hoofd uit te strekken. In de loop van de jaren breidt het dunne gebied op de kruin van het hoofd uit en wordt het in veel gevallen uiteindelijk verenigd met het voorste deel van het hoofd. Haarverlies met zichtbare verdunning treedt op bij 25% van de mannelijke bevolking op 30-jarige leeftijd en bij 50% op de leeftijd van 45-50 jaar.

Haaruitval bij mannen begint meestal aan het einde van de puberteit en kent een snelle ontwikkeling tussen de 20 tot 30 jaar, terwijl het vertraagt na de leeftijd van 30-35 jaar. Op oudere leeftijd wordt haarverlies nog verder vertraagd, volgens een verloop dat samenvalt met de stabilisatie en de geleidelijke afname van de mannelijke hormoonspiegels in het bloed.

Het Verschijnen van Androgenetische Alopecia bij Mannen

de leeftijd van 30 jaar

de leeftijd van 50 jaar

Mannen die lijden aan androgenetische alopecia erven haarzakjes die genetisch gevoelig zijn voor het hormoon dihydrotestosteron (DHT). Dihydrotestosteron (DHT) is een derivaat of bijproduct van testosteron. Testosteron wordt omgezet in DHT door middel van het enzym 5-alpha-reductase dat de grafts binnendringt, een inkrimping veroorzaakt en uiteindelijk veranderingen in de functie van de grafts teweegbrengt, waardoor hun groei wordt onderdrukt. De haarzakjes die gevoelig zijn voor het DHT-hormoon worden dunner en hun levensduur wordt verkort, met als gevolg het afstoten van de haren en een verminderde dichtheid op de hoofdhuid.

Meer specifiek verkort de werking van het hormoon DHT de anagene fase, dus de groeifase van de haren en versnelt hetde telogene fase, waarin de ontwikkeling stopt. Dit proces verzwakt de haren, wat uiteindelijk resulteert in verlies. Bij mannen die de eerste tekenen van uitdunning vertonen, wordt hun haardichtheid meestal niet verminderd door haaruitval, maar door de geleidelijke uitdunning van het haar.

De haarzakjes verzwakken geleidelijk, de levenscyclus van het haar wordt verkort en elk nieuw geproduceerd haar wordt steeds dunner, met een steeds kortere levensduur. Dit gebeurt met een snelheid die van man tot man verschilt, totdat de haarfollikel het laatste stadium van degeneratie bereikt, waarin het haar dun en transparant lijkt als een pluisje.

DNA test voor haarverlies

We kunnen nu de meeste genetische sites identificeren die geassocieerd lijken te zijn met de morfologische kenmerken van het haar en de mogelijke pathogenese (alopecia).

Meer

Meest Gestelde Vragen

Waarom treedt haaruitval op?

Onder de levenscyclus van haar wordt verstaan: de anagene fase (waarin de haargroei plaatsvindt), de catagene fase (waarin het haar stopt met groeien en loskomt van de wortel), de telogene fase (afstoten). Haarverlies treedt op wanneer de duur van de anagene fase korter wordt en de haren snel overgaan in de telogene fase (telogeen haarverlies of telogeen effluvium). In dit geval is het haarverlies diffuus, d.w.z. niet in éé nbepaald zone, maar verspreid over de hele hoofdhuid, waardoor de haardichtheid wordt verminderd en de haarlokken dunner worden. Deze vorm van haarverlies kan optreden na de bevalling, als gevolg van chronische infecties of na toediening van bepaalde medicijnen.

Andere gevallen van haarverlies zijn te wijten aan ziekten van de hoofdhuid, zoals schimmelinfecties, folliculitis en andere ontstekingen. Haaruitval kan ook worden veroorzaakt door een slechte werking van de schildklier (hypothyreoïdie, hyperthyreoïdie) en bij hyperparathyreoïdie en andere chronische ziekten. Haaruitval treedt ook op na chemotherapie, bestralingstherapie en bepaalde medicijnen, en bij een aantal chronische ziekten. In deze situaties neemt het haarverlies af na het identificeren en elimineren van de oorzaak.

Vooral bij vrouwen kunnen grote hormonale veranderingen zoals zwangerschap, borstvoeding, menstruatiestoornissen, polycysteus ovariumsyndroom, menopauze, enz. leiden tot ernstig haarverlies dat in de meeste gevallen omkeerbaar is. Plaatselijk haarverlies van doorgaans permanente aard kan optreden bij traumatische alopecia, veroorzaakt door verwondingen of brandwonden aan de hoofdhuid, het gezicht of het lichaam.

Wat zijn de oorzaken van haarverlies bij mannen?

De meest voorkomende oorzaak van haarverlies bij mannen is overerving die, in combinatie met de werking van de derivaten van het mannelijke hormoon testosteron en leeftijd, de zogenaamde androgenetische alopecia of haarverlies bij mannen veroorzaakt. De genen die verantwoordelijk zijn genetische alopecia, kunnen door beide ouders worden overgedragen. Bij mannen begint haarverlies van dit type meestal vanaf het voorhoofd, de slapen en de kruin, terwijl het afwezig is aan de achterkant van het hoofd.

De achterkant en de zijkanten van het hoofd blijven gedurende het hele leven constant en vertonen geen significant haarverlies, zelfs niet bij oude mannen, omdat de mannelijke hormonen hier geen effect hebben. Deze regio wordt de ‛constante haargroeizone 'genoemd en dient als de belangrijkste donorplaats van follikels voor haartransplantatie.

Komt androgenetische alopecia alleen voor bij mannen?

Vrouwen hebben dezelfde erfelijke aanleg voor androgenetische alopecia als mannen, maar bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd is het klinische begin van androgenetische alopecia met intens haarverlies en duidelijk haaruitval vanwege de effecten van het vrouwelijke hormoon oestrogeen niet erg merkbaar tot men de leeftijd van de menopause bereikt.

Slechts een klein deel van de vrouwen, ongeveer 10 tot 15%, vertoont klinisch zichtbaar haarverlies. Androgenetische alopecia bij vrouwen komt meestal voor als diffuus haarverlies; volledig haarverlies in één bepaalde zone wordt zelden waargenomen. Haaruitval bij vrouwen met androgenetische alopecia wordt intenser na de menopauze.

Hoe weet ik of mijn haarverlies pathologisch is?

Volledig haarverlies in specifieke zone’s wordt waargenomen bij alopecia areata (kaalheid) en bij littekens (cicatricial alopecia), zoals hoofdhuidletsels of brandwonden. Haarverlies en het ontstaan van cicatriciale plekken worden tevens bemerkt bij folliculaire lichen planus en lupus erythematosus. Kenmerkend voor deze pathologische vormen van haarverlies is dat ze elke zone van de hoofdhuid kunnen aantasten, zelfs de constante haargroeizone, en zich op een grillige en onvoorspelbare manier kunnen ontwikkelen.

Deze aandoeningen kunnen lokaal, kleinschalig en relatief stabiel zijn, maar kunnen in zeldzame gevallen een algehele vorm aannemen; in sommige gevallen van alopecia areata kan volledig haarverlies optreden, niet alleen op de hoofdhuid, maar ook op het gezicht, de wimpers of zelfs op het hele lichaam. De gevallen van pathologisch haarverlies zijn veel zeldzamer dan androgenetische alopecia en vormen minder dan 10% van alle gevallen van alopecia.

Hoe wordt haarverlies vastgesteld?

De diagnose moet altijd worden uitgevoerd door een gekwalificeerd dermatoloog. Sleutelelementen bij de diagnose van androgenetische alopecia zijn de voorgeschiedenis vanaf de puberteit, het geleidelijk dunner worden in specifieke zone’s en de familiegeschiedenis met betrekking tot haaruitval en alopecia. Bij Advanced Hair Clinics wordt haaruitval vastgesteld of bevestigd met een trichogram, met behulp van een speciale microcamera en software.

Voor de diagnostische fotografische beeldvorming en digitale analyse maken we gebruik van de "Follysis" software, één van de meest uitgebreide en nauwkeurige hulpmiddelen voor de diagnose van haarverlies en voor het controleren van de respons op de behandeling, met nauwkeurige metingen van de haardichtheid en zelfs de diameter van de haarfollikels in elk zone. Bepaalde gevallen van haarverlies, zoals alopecia areata of cicatriciale alopecia, vereisen mogelijk speciale bloedtesten (hormonologische tests, ijzer, vitamines, mineralen, enz.) of een huidbiopsie (punchbiopsie) voor een differentiële diagnose.

Heeft een moderne levensstijl invloed op de gezondheid van het haar?

Belangrijke oorzaken van haaruitval in onze modern tijden zijn een stressvol leven en intense emoties, blootstelling aan een stoffige en vervuilde omgeving, overmatige blootstelling aan UV-straling van de zon, veelvuldig contact met zee of water met chloor.

Ondervoeding kan haarverlies verergeren, omdat een gebrek aan eiwitten, vitamines en mineralen zoals ijzer of zink het probleem verergert. Een goed dieet met eiwitten en ijzer kan haaruitval ongedaan maken.

Kan intense styling leiden tot haarverlies?

Overmatig trekken van het haar door verschillende kappers en door stylingprocessen (bijv. Paardenstaarten, extensions, etc.) zijn ook een oorzaak voor haarverlies.

Contacteer ons

Ervaren, gerenommeerde wetenschappers bieden een oplossing voor het probleem van haaruitval.