Androgenetische Alopecia

Hormonale therapie is het meest effectief bij jonge patiënten tot 30 jaar, maar ook in de vroege tot middenstadia van alopecia I-IV, volgens de schaal van Norwood-Hamilton.

Op oudere leeftijd begint het minder effectief te worden door de afname van androgenen in het bloed. Als het wordt toegediend als behandeling voor alopecia androgenetica, verlaagt het de PSA-niveaus in het bloed en kan het zo een mogelijk prostaatcarcinoom maskeren. Daarom wordt geadviseerd om hormoontherapie niet te geven aan mannen ouder dan 50 jaar.

Als behandeling bij vrouwen kan het worden gebruikt na de menopauze. Hormonale behandeling van alopecia androgenetica bij vrouwen omvat voorbehoedsmiddelen als de oorzaak van de alopecia ziekten zijn zoals polycysteuze eierstokken. Bij postmenopauzale vrouwen kan hormonale substitutietherapie met oestrogeen en progesteron als behandeling worden gegeven.

De enige niet-hormonale behandeling met bewezen resultaten is minoxidil (in 2% of 5% oplossing) in de vorm van lotion of schuim. Haaruitval in een vroeg stadium kan worden vertraagd of zelfs teruggedrongen door tweemaal daags 1 ml minoxidil plaatselijk in te nemen. Het geneesmiddel is in wezen een biologische modificator die werkt door de bloedcirculatie naar de hoofdhuid te verhogen. Recente onderzoeken hebben aangetoond dat minoxidil ingrijpt in het mechanisme van alopecia door de anagene fase van het haar te verlengen en zo de levensduur te verlengen.

Het maximale effect van deze behandeling voor alopecia androgenetica wordt bereikt na ten minste zes maanden onafgebroken gebruik; bij het staken van het medicijn gaan de gunstige effecten van de behandeling verloren. Het is aangetoond dat stoppen met het gebruik gedurende 15 opeenvolgende dagen leidt tot achteruitgang van de resultaten en hervatting van haaruitval. De bijwerkingen van minoxidil zijn niet ernstig en omvatten droogheid, irritatie, schilfering van de hoofdhuid, hirsutisme in het gezicht en, in zeldzame gevallen, allergische dermatitis. Deze bijwerkingen beperken het gebruik als behandeling voor haaruitval bij sommige patiënten.

Recent onderzoek heeft aangetoond dat minoxidil ingrijpt op het mechanisme van alopecia door de regeneratieve fase van het haar te verlengen en zo de levensduur te verlengen. Het maximale effect van deze behandeling tegen alopecia androgenetica wordt bereikt na minstens 6 maanden onafgebroken gebruik, en bij het staken van het medicijn gaan de gunstige effecten in de behandeling verloren.

Chirurgische behandeling van alopecia androgenetica omvat haartransplantatie, wat ook de enige definitieve behandeling is. De voorkeursmethode is de FUE, die pijnloos is, geen littekens of vlekken achterlaat, niet gehecht hoeft te worden en een volkomen natuurlijk resultaat geeft.

FUE haartransplantatie is geïndiceerd voor zowel mannen als vrouwen die lijden aan alopecia androgenetica, ongeacht de leeftijd van de patiënt of de mate van progressie. Een andere methode die nog steeds in grote mate wordt gebruikt, is de oudere haartransplantatietechniek FUT, beter bekend als de Striptechniek. De laatste jaren is het gebruik van FUT minder populair geworden, omdat steeds meer patiënten de voorkeur geven aan de minder traumatische FUE-techniek.

Moderne niet-invasieve behandelingen omvatten behandeling met autologe groeifactoren waarbij geactiveerde ingrediënten uit het bloed van de patiënt in het aangetaste gebied worden geïnjecteerd. Na de juiste activering worden de ingrediënten in de hoofdhuid geïnjecteerd en door het produceren van groeifactoren leiden ze tot de ontwikkeling van nieuwe cellen, verbeteren ze de bloedtoevoer naar de hoofdhuid en versterken ze de aangetaste haarfollikels. Omdat het gebruik maakt van de lichaamseigen genezende krachten, is het een van de meest effectieve moderne behandelingen voor alopecia androgenetica.